μυλλός

(I)

μυλλός, -ή, -όν (Α)

1. (κατά τον Ησύχ.) «μυλλόν

καμπύλον, σκολιόν, κυλλόν, στρεβλόν»

2. (κατά τον Ευστ.) «τὸν διεστραμμένον τὴν ὄψιν».

[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. παρ. από το ρ. μυλλῶ ή μυλλαίνω (< μύλλον «χείλος»), παρά το ότι η σημ. της λ. απομακρύνεται αρκετά από τη σημ. «χείλος»].

————————

(II)

μυλλός, ὁ (Α)

είδος πλακούντα που παρασκεύαζαν κατά τα Θεσμοφόρια με σουσάμι και μέλι σε σχήμα γυναικείου εφηβαίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. παρ. από το ρ. μύλλω «συντρίβω, συνουσιάζομαι» (πρβλ. μυλλάς), που συνδέεται πιθ. και με τη λ. μύλλον «χείλος», λόγω τής μορφικής συσχέτισης του με το γυναικείο αιδοίο].